Wiosenne grzybobranie

Ja wiem, że już wiosna za oknami i nie powinnam zanudzać klimatami jesiennymi. Ale skoro już zaczęłam ciągnąć temat zabawy w grzybobranie to muszę kontunuować. Znalezienie dwóch grzybów w pokoju jest nudne, musi ich być więcej. Poza tym prezentowany jakiś czas temu muchomor jest trujący (to już ustaliliśmy z Michałem), w związku z czym nie nadaje się do jedzenia. Zrobić sos z jednego borowika, jak już się go znajdzie też raczej ciężko. Musi być więcej grzybów i już.
Powstał więc malutki kozaczek i duży maślak. Maślaków nie lubię, pewnie dlatego wyszedł mi taki "zmiętolony".
Zabawa w grzyby jest fajna dla Michała, jeśli to akurat on musi szukać. Każdy grzybek schowany w innym miejscu i raczej miejsca schowania grzybów się nie powtarzają. Tutaj ze zdumieniem stwierdzam, że im większy w pokoju bałagan, tym więcej kryjówek. A im więcej kryjówek, tym lepsza zabawa. Jakiś sens w dziecięcym umiłowaniu do bałaganu jednak jest.
Jaki bałagan nie panowałby w pokoju zawsze kiedy nadchodzi moja kolej na szukanie grzyby są schowane całą gromadą w jednym miejscu, zawsze w tym samym, w którym on znalazł w poprzedniej rundzie ostatniego grzybka i zawsze Michał "sugeruje" miejsce ukrycia grzybów w dwie sekundy po tym, jak zacznę szukać.
Chyba chodzi mu o to, żeby szukać. Nudziłby się, gdybym to ja szukała pół dnia.

Sesja zdjęciowa całej gromadki:

A tak poza tematem: znacie jakieś sposoby na zmobilizowanie się do wypełnienia zeznania rocznego?
Nienawidzę tego robić, zamiast poświęcać temu czas wolałabym coś wydziergać (albo chociaż spruć cokolwiek), strata czasu. Echhh.... i to wiosną....